بررسی آنالیز روغن صنعتی

آنالیز روغن صنعتی یک فعالیت معمول برای تجزیه و تحلیل سلامت روغن، آلودگی روغن و سایش ماشین است. هدف از برنامه آنالیز روغن این است که تأیید کند که یک ماشین روغن کاری شده مطابق انتظارات کار می کند. هنگامی که یک وضعیت یا پارامتر غیرعادی از طریق تجزیه و تحلیل روغن شناسایی می‌شود، می‌توان اقدامات فوری برای اصلاح علت اصلی یا کاهش شکست در حال توسعه انجام داد برای آشنایی بیشتر تا پایان مقاله همراه روغن سیتی باشید.

چرا انجام آنالیز روغن صنعتی ؟

یک دلیل واضح برای انجام تجزیه و تحلیل روغن، درک وضعیت روغن است، اما همچنین در نظر گرفته شده است که وضعیت ماشینی را که از آن نمونه روغن گرفته شده است، آشکار کند. سه دسته اصلی تجزیه و تحلیل روغن وجود دارد: خواص سیال، آلودگی و زباله های سایش.

خواص سیالات

این نوع آنالیز روغن صنعتی بر شناسایی وضعیت فیزیکی و شیمیایی فعلی روغن و همچنین تعیین عمر مفید باقیمانده آن (RUL) متمرکز است. به سوالاتی مانند:

• آیا نمونه با شناسایی روغن مشخص شده مطابقت دارد؟
• آیا روغن مناسبی برای استفاده است؟
• آیا افزودنی های مناسب فعال هستند؟
• آیا مواد افزودنی کاهش یافته است؟
• آیا ویسکوزیته از ویسکوزیته مورد انتظار تغییر کرده است؟ اگر چنین است، چرا؟
• RUL روغن چیست؟

آلودگی

با تشخیص وجود آلاینده های مخرب و محدود کردن منابع احتمالی آنها (داخلی یا خارجی)، تجزیه و تحلیل روغن می تواند به پاسخ به سوالاتی مانند:

• آیا روغن تمیز است؟
• چه نوع آلاینده هایی در روغن وجود دارد؟
• آلاینده ها از کجا منشا می گیرند؟
• آیا نشانه هایی از انواع دیگر روان کننده ها وجود دارد؟
• آیا نشانه ای از نشتی داخلی وجود دارد؟

شکل گیری زباله

این شکل از آنالیز روغن در مورد تعیین حضور و شناسایی ذرات تولید شده در نتیجه سایش مکانیکی، خوردگی یا سایر تخریب سطح ماشین است. این به سوالات مربوط به پوشیدن پاسخ می دهد، از جمله:

• آیا دستگاه به طور غیرعادی تخریب می شود؟
• آیا زباله های سایش تولید می شود؟
• سایش احتمالاً از کدام جزء داخلی نشات می گیرد؟
• حالت سایش و علت چیست؟
• شرایط سایش چقدر شدید است؟

باید بدانید که آیا اقداماتی باید برای سالم نگه داشتن دستگاه و افزایش عمر روغن انجام شود یا خیر. تجزیه و تحلیل روغن برای ماشین ها را می توان با تجزیه و تحلیل خون برای بدن انسان مقایسه کرد. هنگامی که یک پزشک یک نمونه خون می‌گیرد، آن را در میان مجموعه‌ای از ماشین‌های آنالیز قرار می‌دهد، نتایج را مطالعه می‌کند و نتیجه‌گیری‌های خود را بر اساس تحصیلات، تحقیقات و سوالات دقیقی که از بیمار می‌پرسد گزارش می‌کند.

به همین ترتیب، با تجزیه و تحلیل روغن، نمونه‌های دقیق روغن گرفته می‌شود و ماشین‌های دقیق نتایج آزمایش را ارائه می‌دهند. پرسنل آزمایشگاه داده ها را به بهترین شکل ممکن تفسیر می کنند، اما بدون جزئیات مهم در مورد دستگاه، تشخیص یا پیش آگهی می تواند نادرست باشد. برخی از این جزئیات مهم عبارتند از:

• شرایط محیطی دستگاه (دمای شدید، رطوبت بالا، ارتعاش زیاد و غیره)
• جزء مبدا (توربین بخار، پمپ، و غیره)، ساخت، مدل و نوع روغن در حال حاضر استفاده می شود
• شناسه کامپوننت دائمی و محل پورت نمونه دقیق
• روش‌های نمونه‌گیری مناسب برای تأیید یک نمونه به طور ثابت
• تغییرات روغن یا روغن آرایش اضافه شده و همچنین مقدار روغن آرایش از زمان آخرین تعویض روغن
• اینکه آیا گاری های فیلتر بین نمونه های روغن استفاده شده است یا خیر
• کل زمان کارکرد قطعه نمونه برداری شده از زمان خرید یا تعمیرات اساسی
• کل زمان اجرا روی روغن از زمان آخرین تعویض
• هر فعالیت غیرعادی یا قابل توجه دیگری که مربوط به دستگاه باشد که می تواند بر تغییرات روان کننده تأثیر بگذارد

تفسیر گزارش تجزیه و تحلیل روغن می تواند برای چشمان آموزش ندیده سخت باشد. تجزیه و تحلیل روغن ارزان نیست، و همچنین تجهیزاتی که در آن اطلاعات را نشان می دهد، ارزان نیست. کارخانه های صنعتی هر ساله میلیون ها دلار به آزمایشگاه های تجاری می پردازند تا آنالیز بر روی نمونه های روغن استفاده شده و جدید انجام دهند. متأسفانه، اکثر پرسنل کارخانه که این گزارش های آزمایشگاهی را دریافت می کنند، اصول اولیه نحوه تفسیر آنها را نمی دانند.

آنالیز روغن صنعتی، ويژگي هاي حساس روغن، شامل موارد ذيل مي باشد:

الف-  گرانروی روغن و خاصيت روانسازي

ب-   ويژگي ضد فرسايش و تحمل فشار

ج-   قليائيت/يا اسيديته

د-   ويژگي هاي ضد خوردگي و ضد زنگ

و-   دماي احتراق و اشتعال

ط-  مواد محلول و نامحلول

ه-   ويژگي کار در دماي سرد

قبل از صدور تاييديه کلي، ممکن است آزمايش هاي اضافي روانکار، تجهيزات عملکرد فرسايش يا موتورهايي که خاص آزمايش ساخته شده اند، مورد نياز باشد. قابليت هاي استاندارد و آزمايش هاي کيفيت مورد نياز روغن، تحت نظارت سازماني متشکل از سازندگان ماشين و روغن/ و يا انجمن جامعه مهندسين مي باشد. اين تشکل ها عبارتند از:

الف- آزمايش مشخصات و ويژگي هاي روغن هاي ديزل و اتومبيل که تحت نظارت انجمن مهندسين خودرو (SAE) و يا انستيتو نفت آمريکا مي باشد (API).

ب-   گرانروي روغن دنده هاي صنعتي، ضد فرسايش، ضدفشار و ديگر ويژگيهاي کاري روغن، تحت نظارت سازمان جهاني استاندارد (ISO) و انجمن سازندگان دنده آمريکا (AGMA)

ج-    استانداردهاي روغن هاي صنعتي توربين و کمپرسور که تحت نظارت استانداردهاي ISO و API مي باشند.

د-    استانداردهاي روغن هاي مختلف هيدروليک (گرانروي، ضد فرسايش، قابليت اشتعال و غيره) که تحت نظارت ISO، روابط بين آزمايشگاه هاي تحقيقاتي توليدکنندگان، سينسيناتي ميلاکرون (Cincinnati)، گروه ويکرز (Vickers Crop) و ديگران مي باشد.

آزمايش هاي تضمين کيفيت (Quality Assurance Testing)

توليدکنندگان روغن صنعتی براي حصول اطمينان از کيفيت و يکنواختي توليد، مطابق زمانبندي خاص، اقدام به نمونه گيری و آزمايش محصول مي نمايند.

برنامه آزمايشهاي تضمين کيفيت (Quality Assurance, QA) جهت بررسي سريع خواص مهم روغن پايه و يا اختلاط روغن با افزودنيها مي باشد. آزمايش هاي مناسب، از پيچيدگي کمتري نسبت به آزمايش هاي کنترل کيفيت برخوردار بوده و معمولا در محدوده موارد زير مي باشد:

الف- گرانروي و يا شاخص گرانروي روغن

ب-   خاکستر سولفاته

ج-   اسيديته/قليائيت و غيره

همچنين علاوه برموارد فوق، ممکن است آزمايش هائي که براي تعيين هرگونه آلودگي است، نظير: فلزاتي که براي فرايند توليد يا محصول نهائي زيان آور است، بکار برده شود.

آزمايش هاي قابل پذيرش مصرف کننده

هرچند روغن صنعتی نو معمولا براي ماشين خاص و مطابق مشخصات مورد نظر توليد کننده دستگاه خريداري مي شود، ممکن است مدير تجهيزات جهت حصول اطمينان از صحت نوع و درجه گرانروي روغن تحويلي، به آزمايش هاي پذيرش نياز داشته باشد، تا به اين ترتيب از اختلاط روغن جديد و روغن موجود و احتمال واکنش آنها اجتناب نمايد. آزمايش هاي پذيرش روغن نو معمولا محدود مي شود به حداقل آزمايش هاي لازم براي شناسائي صحيح روغن:

الف- گرانروي و يا شاخص گرانروي روغن

ب-   طيف سنجي تابشي اتمي (فلزات موجود در مواد افزودني)

ج-  طيف سنجي فورير ترانسفورمر مادون قرمز و غيره

به طور معمول، یک گزارش تجزیه و تحلیل روغن همراه با یک بخش خلاصه کتبی است که تلاش می‌کند نتایج و توصیه‌ها را به زبان ساده بیان کند. اما، از آنجایی که آزمایشگاه هرگز دستگاه را ندیده یا تاریخچه کامل آن را نمی‌داند، این اقدامات توصیه‌شده عمومی هستند و متناسب با شرایط فردی شما نیستند. بنابراین، این مسئولیت پرسنل کارخانه است که گزارش آزمایشگاه را دریافت می کنند که بر اساس تمام حقایق شناخته شده در مورد ماشین، محیط و کارهای اخیر روغن کاری انجام شده، اقدام مناسب را انجام دهند.